Errazagoa al da 36ko kartzelaldiez kantatzea egungo kartzelaldiez baino?

Dudarik gabe, errazagoa da egungo kartzelaldiez kantatzea. Letragileak ezagunak dira, askotan kartzelan bertan idatzi dituzte testuak, eta badaukate publiko bat, militanteen masa esaten zaiona, zirkuitu bat. Errazegia ere izan liteke, presoen aldeko zerbait bihurtzen zaizu kantua zuk hala nahi izan gabe. Kantua ez den zerbait alegia. Atxikimendu keinu bat. Zailagoa da 36ko kartzelatuenak kantatzea, EAJkoak ziren euskaldun gehienak. Horrek murriztu egiten du, a priori, entzulegoa. Musikazaleak ez ditu ezagutzen, prentsak ere ez. Eta kartzelatuak diraute beren bertsoek, laurogei urte geroago. Argitara atera behar nituela ilunpetik, horixe bururatu zitzaidan. Atxikimendu keinu bat da, baina ez hain nabarmena, ez da berehalakoa. Gogoetatxo bat eskatzen du. Interesanteagoa iruditzen zait.

Elkarrizketa osorik

Bihar, martxoak 29 dituela, 19:00etatik aurrera, Iruñeako Katakraken kantatuko ditugu Tximelaren izarrak

Gaur, martxoak 7 dituela, Donostiako Kortxoenea gaztetxean kantatuko dugu, 21:00etatik aurrera

Argazkiak: Maköki

«HILAK FALTA DITUGU, NI NAGO ELBARRI»

Eta tira eta tunba, 2010