Joseba Tapia

WILLIAM DRURYREN BALADA

        (Soinujoleon martiriaren istorioa)

                Hitzak: Koldo Izagirre

                Musika: Joseba Tapia

Balada bat kantatzen behar dut nik hasi

Tedworth-eko kartzelan zer nuen ikusi

Enkargatu zidana orai ez da bizi

Aztia zelakoan zuten errarazi

Inglaterra handia itsasoaz harat

Leku makurragorik munduan ez da bat

Musikariak ditu hartzen matxinotzat

Nor ibili da jotzen eskusoinua bart?

William Drury daukat nik ponteko grazia

Mundura sortu eta Irlandan hazia

Eskusoinua jotzen umetan hasia

Makina bat herreni dantza arazia

Lord Hamilton jauna da buruz iletxuri

Loa bildu ezinak jartzen du urduri

Hauspoa kendu eta giltzapera Drury

Soinularia zuten soinu gabe utzi

Hamarrak jo orduko soinuak zuen jo

Druryk bezperan baino are ederrago

Gaua pasa genuen kantu eta txalo

Ingles haiek ordea nagi dantzarako.

Tedworth-en denek zuten erraiten ai ene

Lord Hamiltonek eta Lady zaharrak ere

Soinua omen zela soinuen errule

Ene hauspo ttipia plazan zuten erre

Musikarik gabeko gaua da tristea

Zailago dute orai begiak ixtea

Sorginduak daudela dator albistea

Han ere bazeukaten horren sinistea

Hauspoa suntsituak bere pena zor du

Uste dut betirako zaretela gortu

Moztasun triste honen erantzuna nork du?

Nik ez dut ezer sortzen soinuak nau sortu

Bakea nahi zenuten soinu hori errez

Tedworth-en egiten da justizia errez

Maluren eztigarri musika da berez:

Lo eginen duzue baina ametsik ez.

Lord Hamiltonek zeukan bihotzari esker

Soinularia sutan dantzatu zen laster

Aztia zelakoa ez zegoen oker

Druryk apo ttipi bat egin zuen poker

Tedworth-eko herria

Zer herri isila

Mutua dago beti

Dorreko ezkila

Soinuak bereizten du

Bizia ta hila

Inglesak ikaratzen

Drury zen mutila