diskoz disko
Gaztelupeko Hotsak, 1998
WILLIAM DRURYREN BALADA
(Soinujoleon martiriaren istorioa)
Hitzak: Koldo Izagirre
Musika: Joseba Tapia
Balada bat kantatzen behar dut nik hasi
Tedworth-eko kartzelan zer nuen ikusi
Enkargatu zidana orai ez da bizi
Aztia zelakoan zuten errarazi
Inglaterra handia itsasoaz harat
Leku makurragorik munduan ez da bat
Musikariak ditu hartzen matxinotzat
Nor ibili da jotzen eskusoinua bart?
William Drury daukat nik ponteko grazia
Mundura sortu eta Irlandan hazia
Eskusoinua jotzen umetan hasia
Makina bat herreni dantza arazia
Lord Hamilton jauna da buruz iletxuri
Loa bildu ezinak jartzen du urduri
Hauspoa kendu eta giltzapera Drury
Soinularia zuten soinu gabe utzi
Hamarrak jo orduko soinuak zuen jo
Druryk bezperan baino are ederrago
Gaua pasa genuen kantu eta txalo
Ingles haiek ordea nagi dantzarako.
Tedworth-en denek zuten erraiten ai ene
Lord Hamiltonek eta Lady zaharrak ere
Soinua omen zela soinuen errule
Ene hauspo ttipia plazan zuten erre
Musikarik gabeko gaua da tristea
Zailago dute orai begiak ixtea
Sorginduak daudela dator albistea
Han ere bazeukaten horren sinistea
Hauspoa suntsituak bere pena zor du
Uste dut betirako zaretela gortu
Moztasun triste honen erantzuna nork du?
Nik ez dut ezer sortzen soinuak nau sortu
Bakea nahi zenuten soinu hori errez
Tedworth-en egiten da justizia errez
Maluren eztigarri musika da berez:
Lo eginen duzue baina ametsik ez.
Lord Hamiltonek zeukan bihotzari esker
Soinularia sutan dantzatu zen laster
Aztia zelakoa ez zegoen oker
Druryk apo ttipi bat egin zuen poker
Tedworth-eko herria
Zer herri isila
Mutua dago beti
Dorreko ezkila
Soinuak bereizten du
Bizia ta hila
Inglesak ikaratzen
Drury zen mutila
