diskoz disko
Zakurraren Biolina, 2013
GUDAN GUDARI IBILI NINTZAN
Gudan gudari ibili nintzan hamabi hilabete buru,
mendi batzutan arrisku haunditan, bestetan ere ez seguru.
Ezertarako gogorik gabe, gorputzetik erdi lelu
malkarran behera atzera korri, aurrera egiten ez degu
eta azkenean atxiloturik ikusi behar geren buru.
Gure gizaldi gizatxar hontan gertatu zait ezagutzia
anaia batek bestean aurka eskun iskiluk hartzia.
Etxe batean hau da erabat familia hondatzia
alde batetik seme bat galdu, bestetik hiru Frantzi'a
ez da ederra izango hoien guraso gaixon trantzia.
Gerra, gerraurre eta ondorena askozaz ez da hobia,
atera nahi det eduki detena orain artean gordia:
aberats askok lur jo dutela, errukigarri pobria,
madarikatzen lana eginda beltza eta gutxi ogia,
hoinbeste alfer biziko bada guk egin behar ordia.
Lurtarrak, entzun: gure izateak ez du batere balio
kale gorrian ez dago lurrik, ez ikuilu eta ez mandio
irin ta haragi, potaje eta arrautz, gainera falta olio
ardi ilerik ez da bilatzen, koltxoi askotan goldio.
Hori da gerra, ta gerrak beste askori on egin dio.
Aitaren askok egiten dute nork ikusiko ote ditun
baina zergatik egiten duten esan behar det segitun:
onak dirala adierazi nahi jarrera jarririk itun,
kalean erdin penak kontatzen ta lapurretan izkutun
zenbatainoko gizonak diran aspaldi ezagutu nitun.
Tolosan jaio nintzala dira hogei eta bi urteak,
sasoi hontara ondo iritsi, aurrera egun tristeak.
Hoinbeste urten ez nau alperrik zaindu amatxo maiteak
pozik ikusiko nukenean itxita dauzkat ateak
gerra bukatu egin da baina ez dira egin bakeak.
