Honatx Zugarramurdiko zenbait herritarrek eskaini plazari buruzko informazioa www.turismozugarramurdi.com webgunetik erauzia

Joseba Tapiak, “Tximela kapitainaren izarrak” diska berria aurkeztuko du, “Barnekiak” zikloaren barne.

NON? Zugarramurdiko Sorginen Museoko entzunaretoan

NOIZ? Urtarrilaren 25a, larunbata

ZEIN TENORETAN? Arratseko 19:00etan

Sartzeak 5€tan salduko dira egun berean, Sorginen Museoan.

Herritar zonbaitek antolaturik

Urtarrilak 17 dituela, Orioko kultur etxean izango gara

22:00etatik aurrera

Gaur Itsasun kantatuko ditugu Luis Rezola Tximelak 1937an Duesoko kartzelako egunerokoari buruz idatzitakoak

Emanaldia Sanoki aretoan burutuko dugu, arratsaldeko 17:00etatik aurrera.

Sartzea: 10€

Kantuek eskatu dizute gitarra ala gitarrak ekarri ditu kantuak?

Kantuek eraman naute gitarrara. Agur Intxorta maite-n trikitiarekin lortu nuen gerrako giro hura ekartzea. Kasu honetan ere gerra garaia da, baina kartzelaldian kokatua dago. Ilunpea, hotza, umedadea, bakardadea, beldurra… Sentsazio horietarako trikitia ozenegia egiten zitzaidan. Eta pentsatu nuen gitarrak lagunduko zidala.

(…) Liburu arrunta iruditu zitzaizun hasieran, baina Rezolaren bertsoak modernoak ziren garairako…

Dudarik gabe. Hogeita bi urterekin gerra anker baten erdi-erdian, askatasuna defenditzera boluntario. Bizkaiko mendietan borrokatu zen, Gorbeian eta Oitzen. Santanderreraino segitu zuten. Handik kartzelara. Heriotza gertu. Motibazioa garrantzitsua izango zen Tximelarentzat, urgentzia batean idatziko zituen horrelako gauzak, eta horrek halako askatasun bat hartzea ekarriko zion, gerokoei egiazko kontakizun bat uzteko beharrak sormena aktibatuko zion formaren aldetik ere.

Soinua utzi eta gitarra hartuta, kantagintzarako bilakaera burura eraman duzu. Gauzatu duzu?

Gitarrarengatik baino kantatzen ditudan kantuengatik gauzatzen dut kantagintza. Kantaria naiz aspaldidanik, trikitiarekin ari naizenean ere bai. Batzuek bateraezintzat joko dute trikitia eta kantagintza. Nire bakarkako disko horiek klarki baieztatzen dute posible dela. Balio lezakeela trikitiak horretarako. Lehenengo diskotik eman nuen pauso hori. Apoaren edertasuna izan zen. Handik aurrera, instrumentuak eta musikak hitzen jantzi modura hautatzen eta sortzen ditut. Quebec. Hamalau kantu independentziarako-n biolinak, kontrabaxuak eta gitarra klasikoak markatzen zuten oinarria. Eta tira eta tunba-n banda militar gisako zerbait egin nahi izan nuen… Hala ere, trikitiarekin sortu izan ditut musikak ia beti. Hau da lehenengoa gitarrarekin egin dudana bakarkako ibilbidean. Baina Tapia eta Leturia Bandeko kantuak gitarra elektrikoarekin egiten nituen. Ez dut esperimenturik egin nahi izan. Gaztetan asko entzun nuen estilo horietara jo dut. Estilo horretan topatu dut erregistroa.

Elkarrizketa osorik BERRIAn

Nolatan pentsatu zenuen diskoa Luis Rezolari eskaintzea? Zerk bultzatu zaitu horretara?

Liburuak miatzen, irakurriak jaso-tzen, begiratu eta deskubritzen ari-tzen gara etengabe gure ofiziokoak. Auspoa sailean, Luis Rezola izeneko bertsolari bat agertu zitzaidan. Hasieran ez zidan atentziorik piztu, baina bertso haietan bazegoen modu batean bere bizipen pertsonalaren isla. Gerra garaian Rezolak pasatakoa kontatzen zuen zati bat ere bazen. Tartean egitura librean egindako letrak zekartzan gainera. Egoera eta bizipen gordina zekarren. Letra haiei musika jarri behar niela sortu zitzaidan, eta kanturako egokiak izango ziren ustean, diskoa perfilatzen, imajinatzen hasi nintzen, Tximela kapitainaren hitzak buruan bueltaka nituela.

Rezolak kartzelan libre izateko zeukan modua idaztea zen. Zer da zuk guztiz libre izateko daukazun era?

Bueno, Rezolaren ondoan oso libre naiz ni. Ez nago kartzelan eta ez daukat itxitasunaren sentsazio hori. Tximela kapitainak ez zekien hurrengo egunean bizirik egongo zen ala ez, eta bizirik zegoela frogatzeko idazten zuen. Nik lanbide daukat musika, desberdina da. Teknika bat erabiltzen dut, jakina, baina horretaz gain beste gauza asko ere behar ditut. Hori nahikoa izango balitz, oso erraza izango li-tzateke musika ona, kantu onak egitea. Saioetan zehar asko ahalegindu eta gero kantu bat ontzat ematen dudanean, beteago senti-tzen naiz, osoago. Sortze-lan horretan estutu ondoren sentitzen naiz libreago, nolabait esanda, nire lanaren emaitza ikustean.

Elkarrizketa osorik